Ventkar
In de zomer van 2015 ben ik o.a. stekjes, die ik verzameld heb vanuit onze eigen tuin, op vrijdag aan de straat gaan zetten. De reacties uit de buurt waren overweldigend. Leuke kaartjes in de bus, mensen die spontaan aanbelden als er niets aan de straat stond, of ik kwam mensen tegen op straat die zeiden ‘ik ben degene die de Annabelle heeft gekocht’ en mensen die me aanspraken met ‘wat een geweldig idee een aanwinst voor de buurt. Normaal gesproken zie je dit soort dingen alleen in de buiten gebieden’ maar het wordt erg enthousiast ontvangen hier in de buurt. Er worden zelfs bestellingen geplaatst voor stekjes.
Het is een hele uitdaging om alles aan de straat te zetten en zeker als het onverwachts slecht weer wordt om alles weer binnen te halen want ik had geen afdakje en was dus erg afhankelijk van het weer. Ik ben geabonneerd op o.a. Landleven en in het juni nummer van 2010 stond een artikel ‘doe het zelf bouwen’ van een ventkar met een hele werkbeschrijving. Uiteraard hebben wij dit nummer bewaard met in ons achterhoofd misschien komt het ooit van pas. Aangezien ik een zeer handige man heb is de ventkar geboren in februari 2016 en staat deze op wielen, ideaal in vele opzichten!
De minimarktkraam is een feit want inmiddels verkopen we opgemaakte potjes vetplantjes, bloemen, stekjes, diverse pollen, eitjes van onze eigen kipjes, beschilderde eendeneieren, brocante, … en de bedoeling is dat dit wordt uitgebreid.
Sinds maart 2016 heb ik ook een moestuin van 75 m2!
Deze is in eerste instantie bedoeld voor het groot brengen van de stekjes. Daar wordt de volkstuin ook voor gebruikt maar inmiddels ben ik ook aan het experimenteren met diverse groentes.
Erg leuk maar tijdrovend en het is écht vallen, opstaan en tegenslagen verwerken.
Je hebt te maken met de juiste bewerking van de grond, weersinvloeden, groentes die je maar beter niet naast elkaar kunt poten, maar ook slakkenvraat, vogels die het leuk vinden om je kleine koolplantjes uit de grond te trekken en onkruid dat vaak sneller groeit dan de zaadjes die opkomen.
Wel is het ontzettend leuk en lekker om groente te nuttigen van eigen grond.
Daarnaast ontmoet je mensen op de m(w)oestuin die allemaal dezelfde interesse hebben en dat is erg fijn en leerzaam.
Voor het aanbod ben ik afhankelijk van het seizoen wat de tuin mij oplevert vandaar dat ik de ventkar eerst alleen op vrijdag aan de straat ga zetten. Helaas bij een regenachtige / stormachtige dag zal ik de ventkar niet aan de straat zetten want het is en blijft een hobby die ik ooit misschien kan verzilveren.
Uiteraard doe ik dit niet allemaal alleen. Met dank aan mijn moeder Betty die mij geregeld assisteert. Ze struint de tuin af op stekjes en pot deze dan op. Of ze denkt dat ze thuis nog wel een potje over heeft voor ze … ;) Zij vindt haar rust in het schilderen dus geregeld zet ik haar dan ook op een projectje. En met dank aan mijn man, die de ventkar heeft gebouwd en vaak hand- en spandiensten verricht. Uiteraard bedank ik Yvonne -van Wens naar Website- die het mogelijk heeft gemaakt om deze website tot stand te brengen.
Door de ventkar hoop ik te bereiken dat het landelijke gevoel in het buitengebied gerealiseerd kan worden in onze eigen wijk Liendert.